Psychosociale arbeidsbelasting

Grenzen

De feitelijkheden, het nieuws en het publieke debat gaan aanhoudend over grenzen. Groot en klein; van landsgrenzen tot fatsoen. Actueel daarin is het ontluisterend onderzoek van de Volkskrant naar het grensoverschrijdend gedrag van Matthijs van Nieuwkerk ten tijde van De Wereld Draait Door.

De verontwaardiging is groot, zo ook die van mij. Als groot fan van het programma keek ik naar een vakman met naar nu blijkt een inktzwarte kant als het gaat om de wijze waarop hij met zijn redacteuren omging. Waar je vervolgens op kunt wachten, gebeurt: “Staatssecretaris Uslu wil actieplan NPO tegen grensoverschrijdend gedrag DWDD” kopt de Telegraaf. Ze wil dat alles grondig wordt uitgezocht om grensoverschrijdend gedrag in de toekomst te voorkomen.

Was het maar zo simpel. Grensoverschrijdend gedrag is contextafhankelijk en daarmee erg subjectief en dat maakt het trekken van een grens soms erg lastig. De ruis zit niet bij het sturen van seksueel getinte foto’s, noch bij een hand op een bil. Nee, daar is geen misverstand over. Intimidatie en machtsmisbruik daarentegen zijn al meer diffuus.

De Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) van 2019 rapporteerde dat 1,8 miljoen mensen op het werk te maken hebben met grensoverschrijdend gedrag met onder meer verbale vernedering of intimidatie. Bij een beroepsbevolking van 9,6 miljoen gaat het dan bijna om één op de vijf. Allen met hun eigen verhaal en gevoelens. Dat is heftig, maar wat te doen?

PSA-beleid

De werkbeleving van medewerkers heeft invloed op hun functioneren én gezondheid. Is er sprake van psychische druk of is de omgang met anderen niet goed, dan kan er stress ontstaan. Ook wel psychosociale arbeidsbelasting (PSA) genoemd. Elke werkgever is op basis van de Arbowet verplicht aandacht te besteden aan het voorkomen van psychosociale arbeidsbelasting. De Arbowet noemt hierbij vijf thema’s: discriminatie, seksuele intimidatie, agressie, pesten en werkdruk. Dus stel een PSA-beleid op, wees waar het kan duidelijk over grenzen, maak de psychosociale arbeidsbelasting bespreekbaar en zorg in ieder geval dat medewerkers hun ervaring en gevoelens kwijt kunnen bij een vertrouwenspersoon.

Zelf hebben we jaren beschikt over een externe vertrouwenspersoon. In de orde van grootte van Stam had dat mijn voorkeur. Nu gaan we in samenwerking met een ander re-integratiebedrijf ieder voor zich een vertrouwenspersoon opleiden om die vervolgens aan elkaar uit te wisselen. Dichtbij en toch extern. Ook ben ik met mijn ondernemingsraad begonnen de risico-inventarisatie en evaluatie te actualiseren met extra veel aandacht voor PSA.

Noblesse oblige!

Bernard Posthumus
Directeur Stam