Dansend het nieuwe jaar in

Goede moed

Natuurlijk veranderen de omstandigheden niet enkel door de overgang naar een nieuw jaar, maar een nieuw getal op de teller kan zich lenen voor een andere mindset. Na twee coronajaren begon ik vol goede moed aan 2022. We kregen grip op het dovende virus en het oude en vertrouwde leven lonkte. Oké, er was sprake van inflatie, maar die zou van tijdelijke aard zijn.

Inmiddels elf maanden later weet ik beter. De pandemie ging vrijwel naadloos over in een geopolitieke crisis, op de hielen gevolgd door die van het klimaat, de stikstof, de arbeidsmarkt, de energie, de woningmarkt, de vluchtelingen en bij tussenpozen die van het in januari aangetreden kabinet. Bij elkaar zorgelijk en véél! Links- of rechtsom neemt het in zekere mate toch bezit van me, zonder dat ik de omvang ervan altijd goed kan duiden.

Coen Simon

Wat mij daarin helpt is de beschouwing van filosoof Coen Simon die stelt dat mensen de neiging hebben om de wereld naar hun eigen interpretaties, voorstellingen en wensen te ordenen. Het denken leent zich daar uitstekend voor aldus Simon. Hij stelt: “Zo zijn we tegenwoordig erg aan het nadenken over wie we zijn. Pas als je daarover hebt nagedacht, weet je wat je echt wilt en kun je daarvoor ‘gaan’. Maar zo is het leven niet, de wereld voegt zich niet naar jouw gedachten erover. Die gaat gewoon zijn eigen gang.”

“De wereld voegt zich niet naar jouw gedachten erover.”

De voorkeur voor denken is daarbij best logisch. Het is veel veiliger dan doen, daar moet je risico’s voor nemen aldus Simon. Volgens hem kunnen we het leven zien als een dans. Je bedenkt niet van tevoren hoe je precies gaat bewegen. Durf ook in het dagelijks leven eens wat vaker te vertrouwen op de toekomst.

Ik kies voor doen: dansend het nieuwe jaar in, ik heb er zin in!

Hele fijne feestdagen gewenst,
Bernard Posthumus